ความเป็นมา - อุทยานธรณีอุบลราชธานี

📌 ความหมายของอุทยานธรณี (Geopark)

อุทยานธรณี หมายถึง พื้นที่ที่มีความหลากหลายทางธรณีวิทยา และมีแหล่งธรรมชาติสำคัญ เช่น:

  • แหล่งอนุรักษ์ธรณีวิทยา
  • แหล่งธรณีวิทยาที่มีชื่อเสียง
  • แหล่งท่องเที่ยวเชิงธรณีวิทยา
  • แหล่งโบราณคดี (Archaeology)
  • แหล่งนิเวศวิทยา (Ecology)
  • แหล่งวัฒนธรรม (Culture)
พื้นที่เหล่านี้จะได้รับการอนุรักษ์ ส่งเสริม และพัฒนาอย่างยั่งยืน เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา การท่องเที่ยว และชุมชนท้องถิ่น

🗓 การจัดตั้งและขอบเขตของอุทยานธรณีอุบลราชธานี

อุทยานธรณีอุบลราชธานี ได้รับการจัดตั้งเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 โดยคณะสำรวจจากกรมทรัพยากรธรณีร่วมกับทีมจังหวัดอุบลราชธานี เดิมใช้ชื่อว่า “อุทยานธรณีผาชัน สามพันโบก” ก่อนเปลี่ยนชื่อและได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2562 และ พ.ศ. 2566

ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 1,829 ตารางกิโลเมตร ใน 4 อำเภอ ได้แก่ โพธิ์ไทร, ศรีเมืองใหม่, โขงเจียม และสิรินธร รวมถึงพื้นที่ของอุทยานแห่งชาติผาแต้ม, แก่งตะนะ, น้ำตกผาหลวง และเขื่อนสิรินธร

🏞 ความโดดเด่นทางธรณีวิทยา

แหล่งสำคัญในอุทยานธรณีอุบลราชธานี ได้แก่:

  • สามพันโบก – มี “พระลักษมณ์” มากที่สุดในอาเซียน
  • สามหมื่นรู – รูบนหินทรายที่ยาวที่สุดในอาเซียน
  • แหล่งซากไดโนเสาร์ยุคสุดท้าย – ซากดึกดำบรรพ์ที่อายุน้อยที่สุดในประเทศไทย

ยังมีแหล่งธรณีวิทยาอีกกว่า 46 แห่ง ที่สำคัญระดับท้องถิ่น ชาติ และนานาชาติ

🌄 ภูมิประเทศและแหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติ

ภูมิประเทศของอุทยานธรณีฯ เป็นที่ราบสูง ลาดเอียงไปทางตะวันออก โดยมีแม่น้ำโขงเป็นพรมแดนธรรมชาติระหว่างไทย–ลาว ระยะทางกว่า 100 กิโลเมตร มีจุดเด่นสำคัญ เช่น:

  • ปากบ้อง – จุดที่แคบที่สุดของแม่น้ำโขง (เพียง 56 เมตร)
  • สามพันโบก, ผาชัน, สามหมื่นรู, ผาชนะได, ผาแต้ม
  • แม่น้ำสองสี – จุดบรรจบของแม่น้ำโขงและแม่น้ำมูล

ทั้งหมดนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่งดงาม แปลกตา และมีคุณค่าทางธรณีวิทยาอย่างยิ่ง